زمانی که نتوان فانکشن و زیبایی طبیعی و با دوام را به دندان بازگرداند، آن دندان قابل نگهداری نیست و می بایست خارج گردد و با بهترین شیوه های بازسازی دندان جایگزین شود.
امروزه شایع ترین دلیلی که باعث کشیدن دندان شده پوسیدگی های عمیق و غیرقابل دسترس می باشد. دومین دلیل شایع کشیدن دندانها شکستگی بخشی یا کل دندان است که قابل ترمیم نمی باشد و منجر به از دست رفتن دندان (Hopeless Prognosis) میشود.
سایر دلایلی که در صورت مشاهده آن در یک یا گروهی از دندانها منجر به از دست رفتن دندان می شود:
- عفونت دندانی (حاد یا مزمن)
- آبسه آلوئولار مانند آبسه پری اپیکال یا آبسه لثه ای مکرر
- بیماری های لثه شدید و غیرقابل درمان که روی ساختارهای نگهدارنده دندان تاثیر می گذارد.
- دندان های اضافه یا دندانهای دارای مشکلات و مالفورمیشن های مادرزادی
- دندانهای موجود در خط شکستگی فک (برای مثال در تصادفات و ضربات شدید به سر و گردن)
- دلایل زیبایی در دندانی دارای نقص که قابل اصلاح نیست
- دندان هایی که به دلایل ارتودنسی جهت اصلاح نامرتبی و کمبود فضای شدید
- دندان هایی که نیاز به درمان ریشه دارند ولی امکان انجام درمان ریشه ابتدایی یا درمان ریشه مجدد وجود ندارد.
- دندانهایی که با درمان پروتزی (دست دندان مصنوعی) تداخل داشته باشد و یا در طرح درمان پروتزی نقشی نداشته باشد.
- افرادی که نیاز به رادیوتراپی به ناحیه سر و گردن دارند بهتر است تمام دندانهای مشکوک را قبل از شروع درمان رادیوتراپی خارج سازند.
- هزینه کمتر این درمان در مقایسه با سایر درمان ها