یا ترس از دندانپزشکی که به نام odontophobia هم شناخته می شود و در واقع حالت دلهره و هراسی است که نسبت به اتفاقاتی که در حین درمانهای دندانپزشکی در حال وقوع است رخ می دهد. حالت شدید اضطراب دندانپزشکی را فوبیا می گویند که می تواند نسبت به تزریق بی حسی یا کل محیط دندانپزشکی بروز کند.
علل فوبیای دندانپزشکی می تواند:
-
- ترس از درد بسیار شایع است و اغلب با تجربه ناخوشایند قبلی فرد از درمان یا محیط دندانپزشکی همراه است.
- ترس از تزریق یا ترس از بی اثر بودن تزریق
- ترس از عوارض جانبی مواد بی حس کننده
- ترس از عدم کنترل روی شرایط و بی دفاع بودن برخی افراد از اینکه روی صندلی دندانپزشکی با دهان باز نشسته و قادر به بیان احساساتشان حین درمان نیستند و به همین دلیل دچار هراس می شوند.
- احساس معذب بودن و از دست دادن حریم شخصی – به دلیل موقعیت نزدیک درمانگر نسبت به فرد
همچنین تجارب ناخوشایند قبلی، ضربات وارده به ناحیه سر و گردن، سابقه تجربه های آزاردهنده در زندگی ، مشکل در اعتماد کردن به افراد و غیره می تواند در ایجاد ترس از دندانپزشکی نقش داشته باشد. ترس از دندانپزشکی تا ۳۰٪ و ترس از درد تا ۳۴٪ می تواند جنبه ارثی داشته باشد.
همچنین ترس از دندانپزشکی می تواند از طریق شنیدن خاطرات اطرافیان، رسانه ها، روزنامه، فیلم، تیزر و سوشیال مدیا انتقال یابد. درمان اینگونه افراد می تواند کوتاه مدت باشد و از طریق هیپنوز یا بیهوشی عمومی انجام گیرد. درمان بلند مدت شامل رفتار درمانی شناختی (CBT) است که باعث کاهش ترس و افزایش مراجعه به دندانپزشک می شود و شامل تکنیک های ریلکسیشن، موزیک درمانی، پرت کردن حواس و غیره می باشد.